نصیحت های مادرانه به ریحانه ام
دختر نازنینم...ریحانه ام...
همیشه سپاسگذار خدا باش...
همیشه با داشته هات زندگی کن ...
و همیشه نیمه ی پر لیوان رو ببین...
وشکر گذار همه ی داشته ها و نداشته هات باش...
به اونهایی فکر کن که هیچوقت فرصت آخرین نگاه و خداحافظی رو نیافتند.
به اونهایی فکر کن که در حال خروج از خانه گفتند :
"روز خوبی داشته باشی"، و هرگز روزشان شب نشد.
به بچه هایی فکر کن که گفتند :
"مامان زود برگرد"، و اکنون نشسته اند و هنوز انتظار می کشند.
به دوستانی فکر کن که دیگر فرصتی برای در آغوش کشیدن همدیگه ندارن
و ای کاش زودتر این موضوع را می دانستند.
به افرادی فکر کن که بر سر موضوعات پوچ و احمقانه رو به روی هم می ایستند
و بعد "غرور" شان مانع از "عذر خواهی" می شه،
و حالا دیگر حتی روزنه ای هم برای بازگشت وجود نداره.
من برای تمام رفتگانی که بدون داشتن اثر و نشانه ای از مرگ،
ناغافل و ناگهانی چشم از جهان فرو بستند،
سوگواری می کنم....
من برای تمام بازماندگانی که غمگین نشسته اند و هرگز نمی دانستند که :
آن آخرین لبخند گرمی است که به روی هم می زنند،
و اکنون دلتنگ رفتگان خود نشسته اند،
گریه می کنم....
به افراد دور و بر خودت فکر کن ...
کسانی که بیشتر از همه دوستشون داری،
فرصت را برای طلب "بخشش" مغتنم بشمار،
در مورد هر کسی که در حقش مرتکب اشتباهی شده ای.
قدر لحظات خودت رو بدون.
حتی یک ثانیه رو با فرض بر این که اونها خودشون از دل تو خبر دارند از دست نده؛
چون اگر دیگه اونها نباشند،
برای اظهار ندامت خیلی دیر خواهد بود !
"دیروز"
گذشته است؛
و
"آینده"
ممکن است هرگز وجود نداشته باشد.
لحظه "حال" را دریاب
چون تنها فرصتی است که برای رسیدگی و مراقبت از عزیزانت داری.
اندکی فکر کن ...
-------
گاهي خيلي زود دير ميشه
مواظب دیر شدنها تو زندگیت باش دختر کم...
مطالبی دیگر از این نی نی وبلاگی